Cebula siedmiolatka
Co warto wiedzieć o mrozoodpornej cebuli?
Rabarbar ogrodowy
Rzewień ogrodowy w roli głównej.
Czy warto stosować nawozy zielone?
Nawozy zielone jako ekologiczna alternatywa nawożenia roślin.
Czas zasiewów wreszcie nastał
Jak siać, aby urosło?
Nasiona marchwi
Marchew (Daucus carota L.) w stanie dzikim rośnie w Europie i Azji. Najcenniejszym składnikiem marchwi jest karoten (prowitamina A), który w żadnym innym warzywie nie występuje w tak dużej ilości. Marchew jest rośliną klimatu umiarkowanego. Najwartościowsze korzenie wyrastają w temperaturze 15-21°C. Roślina jest wrażliwa na suszę w okresie najintensywniejszego wzrostu. Warzywo sieje się wprost do gruntu na miejsce stałe ponieważ źle znosi ono przesadzanie.
Marchew (Daucus carota L.) – należy do grupy podstawowych warzyw uprawianych w kraju. Jest ona dostarczana konsumentom nieprzerwalnie przez cały rok zarówno w postaci świeżych korzeni, jak i konserw, mrożonek, suszu, skoncentrowanych soków odżywczych. Służy ponadto do produkcji witaminy A. Najważniejszym cennym składnikiem marchwi jest karoten (prowitamina A), występujący w ilościach znacznie wyższych niż we wszystkich innych warzywach. Marchew jako roślina klimatu umiarkowanego, udaje się we wszystkich rejonach naszego kraju. Rośnie nieźle na każdej glebie, byleby nie podmokłej, niezbyt ciężkiej i nie za kwaśnej. Najodpowiedniejsze są gleby piaszczysto-gliniaste o przepuszczalnym podłożu, próchnicze, umiarkowanie wilgotne oraz gleby torfowe odpowiednio zmeliorowane i nawożone. Na ciężkiej, zlewnej glebie wschody są utrudnione, opóźnione, nierówne a korzenie zdeformowane. Do uprawy najwcześniejszej marchwi gruntowej wskazane są gleby lżejsze, dobrze nagrzewające się. Ze względu na choroby i szkodniki marchwi nie należy uprawiać na jednym polu częściej niż co 4 lata. Najlepiej jest uprawiać ją po roślinach nawożonych obornikiem, pozostawiających glebę nie zachwaszczoną. Na świeżym oborniku korzenie zniekształcają się, źle przechowują i istnieje większa możliwość występowanie groźnego szkodnika – połyśnicy marchwianki. Ze względu na głębokie korzenienie się marchew wymaga głębokiej uprawy. Termin siewu marchwi uzależniony jest od zaplanowanej pory zbioru, zamierzonego sposobu użytkowania plonu oraz odmiany. Marchew na wczesny sprzęt z gruntu sieje się jak najwcześniej wiosną, gdy tylko można rozpocząć uprawę w polu lub na glebach lekkich i nie zaskorupiających się w listopadzie, a nawet w grudniu poprzedniego roku, tuż przed mrozami. Termin siewu marchwi pęczkowej w inspekcie, w zimnej szklarni lub pod osłonami z folii zależy od temperatury tych pomieszczeń i od warunków zewnętrznych. Na sprzęt i spożycie latem lub jesienią późne odmiany sieje się w kwietniu, a średnio wczesne w maju, na zimowe przechowywanie odmiany późne w pierwszej połowie maja, średnio wczesne – w końcu maja. Marchew przeznaczona do przechowywania wysiana w podanym późniejszym terminie jest mniej popękana, nieprzejrzała i trwalsza w przechowywaniu. Marchew można uprawiać na „płask” w rzędy co 30-40-50cm, w małych ogrodach na zagonach w rzędy co 20-25cm; na glebach cięższych stosuje się w niektórych rejonach siew na redlinach. Grubość przykrycia nasion powinna wynosić 1-2cm, a niekiedy i 3cm, na glebach lżejszych i w czasie suszy więcej, na cięższych lub wilgotnych mniej. W związku z długim kiełkowaniem nasion – do wyznaczenia rzędów i umożliwienia wcześniejszej uprawy międzyrzędowej – wskazane jest dodawanie do nasion marchwi niewielkich ilości nasion szybko kiełkujących, jak rzodkiewka, sałata, szpinak. Na obsianie 1 ara potrzeba 60-70, a nawet 100g nasion marchwi, zależnie od jej zdolności kiełkowania i rozstawy rzędów. Zbyt gęste wschody wymagają przerywki tak, aby rośliny w rzędzie nie pozostawały gęściej niż ok. 3-6cm, zależnie od odmiany, żyzności gleby, przeznaczenia plonu. Zbiór wczesnej pęczkowej marchwi trawa od maja do lipca, późną sprząta się w październiku. Plon marchwi zależny od odmiany i warunków uprawy, wynosi 100–300 kg z 1 ara, ale przy sprzyjających warunkach może być znacznie wyższy.
Odmiany marchwi:
Marchew ‘Pierwszy Zbiór’ – odmiana selekcji krajowej. Dość wczesna, nadaje się do uprawy w zimnych inspektach i w gruncie. Liście drobne Korzeń spichrzowy długości 11cm, nie wyrównany co do kształtu; walcowaty, tępo zakończony albo szeroki górą, przechodzący w gruby klinowaty korzeń palowy. Walec osiowy średni. Jasnopomarańczowy, jaśniejszy od kory. Miąższ soczysty, smaczny.
Marchew ‘Lenka’ – oryginalna odmiana polskiej hodowli, wyselekcjonowana z odmiany ‘Nantejska’, stąd zachowująca wiele jej cech. Mniej delikatna, bardzo dobrze przechowująca się przez zimę. Liście dłuższe. Korzeń spichrzowy długości około 13cm, rozszerzony górą, zwężający się stopniowo ku dołowi, tępo zakończony. Całkowicie zagłębiony w ziemi. Walec osiowy i kora prawie jednolicie pomarańczowoczerwone.
Marchew ‘Perfekcja’ – odmiana selekcji krajowej. Późna, bardzo plenna. Bardzo trwała w przechowywaniu. Liście duże, sztywne, bujne. Korzeń spichrzowy długości do 19 cm, walcowaty lub stopniowo zwężający się ku dołowi. Kora czerwonopomarańczowa, walec osiowy średni, prawie nie różniący się barwą od kory. Miąższ soczysty, bardzo smaczny. Odmiana przydatna dla przetwórstwa.
Marchew ‘Koral’ – oryginalna odmiana polskiej hodowli, późna, plenna, o dużej zawartości cukrów i karotenu. Korzeń stożkowaty, ostro zakończony, długości 15-21cm, średnicy 2,5-6cm, przeciętnej masie 60-100g. Kora i rdzeń jednolicie zabarwione, ciemnopomarańczowe. Odmiana o małej skłonności do zazieleniania główki. Nadaje się do długiego przechowywania i do przetwórstwa.