Nasiona skorzonery

Skorzonera (wężymord, czarne korzonki, zimowy szparag), (Scorzonera hispanica L.) nazywana jest również "wężymordem", ponieważ soku jej używano niegdyś jako leku przeciw jadowi żmii, „czarnymi korzonkami" z uwagi na ciemne zabarwienie skórki oraz „zimowymi szparagami", bo w smaku przypomina to warzywo. Częścią jadalną skorzonery jest cylindryczny, na ogół tępo zakończony korzeń spichrzowy długości 20-30cm, pokryty brązowa skórką. Biały lub kremowy miąższ zawiera sok mleczny, wypływający obficie po skaleczeniu. Przy ubytku soku korzeń staje się łykowaty. Skorzonera zawiera dużo suchej masy (warzywo kaloryczne), liczne sole mineralne, niewielkie ilości witamin C i z grupy B oraz związki organiczne, dzięki którym jest łatwo strawna i zalecana w dietach stosowanych przy różnego rodzaju chorobach. Skorzonera udaje się najlepiej na glebach żyznych, z dużą zawartością próchnicy, umiarkowanie wilgotnych, nie zakwaszonych, szybko nagrzewających się, głęboko uprawionych. Na glebach zbitych i kamienistych oraz ubogich, piaszczystych nie należy jej w ogóle uprawiać. Odpowiednie jest pole w drugim roku po oborniku. Nasiona sieje się jak najwcześniej na wiosnę, w końcu marca, w kwietniu w rzędy odlegle co 20-30cm, na głębokość 1-3cm. Na obsianie 1 ara. potrzeba 150-200 gramów nasion. Przy zbyt gęstych wschodach rośliny trzeba przerywać w rzędzie, pozostawiając w odstępach 5-8cm. Skorzonera jest odporna na niskie temperatury i może zimować w gruncie. Po wybiciu rośliny w pędy nasienne korzeń nie traci wartości konsumpcyjnej: konieczne jest tylko usunięcie pędów, aby po pewnym czasie korzeń stał się znów jadalny. Średni plon korzeni z 1 ara wynosi 120-180kg, z tym ze w dobrych warunkach może wynosić powyżej 200kg.

Skorzonera ‘Duplex’ - odmiana holenderska, doskonała na konserwy i mrożonki. Mało skłonna do tworzenia pędów nasiennych w pierwszym roku po wysiewie. Korzeń dość długi, średnio gruby, prosty, kształtny, ostro zakończony, z pewną tendencją do rozgałęzień. Miąższ bardzo jędrny, zwarty, biały, stosunkowo mato przebarwiający się.