Nasiona brokułu

Brokuł (Brassica oleracea L. var. italica Plenck) – zwany kapustą szparagową, jest blisko spokrewniony z kalafiorem. Częścią jadalną są zielone zwarte kwiatostany, zwane również jak u kalafiora różami, wraz z kawałkami 10-15cm długości mięsistych, soczystych pędów. Róże formują się na pędzie głównym (duże do 15cm średnicy) i (mniejsze) na pędach bocznych, wyrastających z katów liści. Ścinać należy je wtedy, gdy pączki są dobrze wykształcone, ale całkowicie zwarte. Otwarcie się pączków i ukazanie się żółtych płatków kwiatowych dyskwalifikuje różę. Pod względem wartości dietetyczno-biologicznej brokuł znajduje się w grupie najwartościowszych roślin warzywnych. Zawiera bowiem bardzo duże ilości witamin, zwłaszcza C i A, oraz soli wapnia i żelaza poza tym jest delikatny w smaku i łatwo strawny. Wysoka wartość odżywcza i walory smakowe brokułów smakowych sprawiają, że rośliny te są u nas co raz szerzej uprawiane zarówno na konsumpcję w stanie świeżym, jak i na zamrażanie. Brokuł jest mniej zawodny w uprawie od kalafiora i ma mniejsze wymaganie glebowe i klimatyczne. Nie znosi gleb zakwaszonych i podmokłych. Na glebach słabszych zaleca się nawożenie obornikiem. Wrażliwy jest na niedobór boru i molibdenu. Brokuł uprawia się z rozsady. Nasiona wysiewa się w marcu do inspektu lub od kwietnia do końca maja na rozsadniku. Najładniejsze róże otrzymuje się z wysiewu w końcu maja. Rozsadę o 4-6 liściach wysadza się do gruntu, odpowiednio do terminu siewu, w ciągu kwietnia, maja i czerwca w rozstawie 75x35cm lub 50x50cm. Do obsadzenia 1 ara potrzeba od 300-400 sztuk rozsady, którą uzyskuje się z wysiewu 3-5g nasion.

Brokuł ‘Sebastian’ – oryginalna odmiana polskiej hodowli, średnio wczesna, plenna, przydatna w przemyśle chłodniczym. Pokrój rośliny półwzniesiony. Róże średniej wielkości, średnio zwięzłe, wypukłe, zielone i zielone z fioletowym nalotem.
Róże nie przerastają liśćmi.