Nasiona szpinaku

Szpinak zwyczajny (Spinacia oleracea L.) - jest warzywem o dużej wartości odżywczej i dietetycznej ze względu na cenne białko roślinne, na wyjątkowo dużą ilość łatwo przyswajalnego żelaza i witaminy C, a także, choć w mniejszych innych witamin oraz soli mineralnych, zwłaszcza arsenu, miedzi i jodu, co podnosi jego działanie krwiotwórcze. Ujemną cechą szpinaku jest zawartość kwasu szczawiowego, wiążącego wapń. Za rozszerzeniem uprawy szpinaku przemawiają poza jego wartością odżywczą i smakową również takie względy, jak: przydatność do zamrażania, umożliwiająca spożywanie go przez całą zimę. Szpinak jest rośliną wytrzymałą na niskie temperatury, większość odmian dobrze zimuje w gruncie. Wymaga bardzo dobrych warunków glebowych. Pod jego uprawę nadają się gleby żyzne, zasobne w próchnicę. w dobrej kulturze, o dużej pojemności wodnej, szybko nagrzewające się. Szpinak ze względu na krótki okres. wegetacji i wrażliwość na długość dnia (przy długim dniu wybija szybko w pędy nasienne) uprawiany jest zawsze przedplonowo lub poplonowo. Udaje się najlepiej po roślinach uprawianych na oborniku lub innych nawozach organicznych. Można go też uprawiać bezpośrednio na oborniku lub kompoście, ale bardzo dobrze rozłożonych. Szpinak uprawiany jest przede wszystkim w gruncie. a na zbiór przyspieszony lub opóźniony w zimnych szklarniach, inspektach lub pod folią.

Są trzy zasadnicze terminy siewu szpinaku w gruncie:

1. jak najwcześniej wiosną, nie później niż do polowy kwietnia na zbiór w końcu maja lub na początku czerwca.
2. w połowie sierpnia na zbiór jesienią.
3. przy końcu sierpnia do polowy wrzenia na sprzęt po przezimowaniu wczesną wiosną (od polowy kwietnia do polowy maja).

Rośliny przed zimą powinny rozwinąć 3-4 liście właściwe, bo w tej fazie rozwoju najlepiej wytrzymują mrozy. Nasiona należy siać w rzędy odlegle co 20-30cm (do uzyskania dużych zbiorów optymalna odległość wynosi 20cm), na głębokość około 2cm. Na obsiew 1 ara zużywa się 200-400 gramów nasion. Przy zagęszczonym siewie rośliny maja pokrój bardziej wzniesiony szybciej zakrywają powierzchnię ziemi, co utrudnia wzrost chwastów. Plon szpinaku z 1 ara waha się w granicach 60-120kg, ale w dobrych warunkach może dojść do 250kg.

Szpinak ‘Olbrzym Zimowy Oża’ - odmiana selekcji krajowej przede wszystkim do uprawy ozimej, bo mrozoodporna. Rozeta bardzo duża, półwzniesiona. Liście duże, owalne, lekko karbowane, zielone, od spodu jaśniejsze. Wiosną szpinak rośnie szybko i potem szybko wybija w pędy nasienne.

Szpinak ‘Matador - Matador 30’ - oryginalna odmiana polskiej hodowli, uniwersalna, bo nadająca się do uprawy wiosennej, jesiennej i ozimej. Bardzo dobra na surowiec do mrożenia. Mało skłonna do wybijania w pędy nasienne. Rozeta duża, rozłożysto-wzniesiona. Liście duże, owalne, wydłużone, lekko karbowane, ciemnozielone.

Szpinak nowozelandzki – trętwian (Tetragonia expansa) - jest rośliną całkowicie różną od szpinaku zwyczajnego, jedynie analogiczna jest ich wartość odżywcza, a także sposób przyrządzania do spożycia. Szpinak nowozelandzki ma silnie rozgałęzione płożące się łodygi drugości do 1m, pokryte trójkątnymi, mięsistymi, ciemnozielonymi liśćmi z lekkim krystalicznym nalotem. Do spożycia ścina się wierzchołki pędów długości do 8cm i zbiera młode Iście rosnące poniżej cięcia. Cięcie powoduje wyrastanie nowych pędów bocznych. Szpinak nowozelandzki nadaje sic do spożycia w okresie letnim (lipiec, sierpień), zastępując nie uprawiany w tym okresie szpinak zwyczajny. Nie traci wartości konsumpcyjnej z chwilą zakwitnięcia. Tak jak szpinak zwyczajny zawiera duże ilości witaminy C i A oraz sole mineralne, a wśród nich przede wszystkim żelazo i fosfor, a poza tym także niepożądany kwas szczawiowy. Jest to warzywo amatorskie, nadające się szczególnie do uprawy w ogródkach przydomowych i działkowych. Kilka roślin wystarcza na potrzeby rodziny. Szpinak nowozelandzki wymaga gleby żyznej, próchnicznej, ciepłej, dobrze utrzymującej wodę stanowiska nasłonecznionego, osłoniętego. Nasiona można wysiewać w początku maja bezpośrednio do gruntu, kupkowo, w rozstawach 100 x40cm, 70x50cm lub 60x60cm, pozostawiając potem po 1 roślinie w punkcie. Lepsze jednak wyniki daje uprawa z rozsady. Namoczone nasiona sieje się w lutym—marcu po 2-3 sztuki do doniczek (kiełkują 3-5 tygodni), a następnie rośliny wysadza się do gruntu w drugiej połowie maja w podanej wyżej rozstawie. Z wysiewu 1 grama otrzymuje się około 10 roślin. Na uzyskanie rozsady do obsadzenia 1 ara potrzeba 30 gramów nasion. Szpinak nowozelandzki zbiera się wielokrotnie (im częściej, tym rośliny bardziej się rozrastają i lepiej plonują), od końca czerwca aż do mrozów. Przeciętny pion z 1 ara wynosi 250-300kg.