
Cebula siedmiolatka
Rabarbar ogrodowy
Czy warto stosować nawozy zielone?
Czas zasiewów wreszcie nastał
Burak liściowy
Burak liściowy przywędrował do nas z basenu Morza Śródziemnego. Uprawia się go dla liści oraz ogonków liściowych, natomiast korzenie nie nadają się do spożycia. W porównaniu do buraka ćwikłowego lepiej toleruje niskie temperatury.
Burak liściowy - boćwina (Beta vulgaris L. subsp. Vulgaris) – zwany boćwiną (nie utożsamiać z botwiną, które stanowią młode liście buraka ćwikłowego), uprawiany jest w Polsce rzadko i niemal wyłącznie przez amatorów. Jego wartość odżywcza polega na stosunkowo dużej w porównaniu z innymi warzywami ilości lekko strawnego białka, wysokiej zawartości żelaza i wapnia oraz witamin. Burak liściowy nie tworzy grubego, jadalnego korzenia spichrzowego. Częścią użytkową są bardzo duże, mięsiste, często pomarszczone liście, barwy żółtozielonej do ciemnozielonej, zależnie od odmiany, przyrządzane jak szpinak oraz szerokie soczyste ogonki liściowe, przyrządzane jak szparagi. Sprzęt trawa od lipca do października i w tym czasie burak liściowy zastępuje szpinak, ponieważ nie jest wrażliwy na długi dzień i upały letnie i nie traci swej wartości konsumpcyjnej. Burak liściowy nie jest wymagający w stosunku do gleby. Nie udaje się jednak na piaskach i na ciężkich glinach. Nasiona wysiewa się wprost do gruntu od połowy kwietnia do końca czerwca, w rzędy co 30-40cm. Po wzejściu rośliny przerywa się w rzędzie, najpierw co 7-8cm, później co 20-30cm, wykorzystując wyrwane rośliny do spożycia. Na 1 ar wysiewa się 150-200 gram nasion. Okres od wysiewu do początku zbiorów wynosi 8-10 tygodni. Najsmaczniejsze są liście młode (szybko gorzknieją).
Burak liściowy ‘Lukullus’ – liście bardzo duże (do 70cm długości i 30cm szerokości), pokarbowane, żółtozielone. Ogonki liściowe zielonkawobiałe, grube. Nerwy liściowe płaskie, szerokie, jasne.